Саяхан Бурхан надад урам зориг өгч, би бүс нутгийн ажилтан болж албан тушаал дэвшив. Нэг өдөр хамтран ажиллагсад маань цугларсан байх үед “Би сайн ажиллах ёстой” гэсэн бодол толгойноос минь гарахгүй бай. Хэрэв би муу ажиллавал удирдагч болон хамтран ажиллагсад маань намайг юу гэж бодох бол? Ийм учраас бүгд хамтдаа ямар нэг сэдэв хэлэлцэж байх үед би тухайн сэдвийг жаахан ч гэсэн гадарлаж, ойлгодог байх юм бол хамгийн түрүүнд ямар нэг зүйл хэлэхийг хичээдэг ч хэрэв ямар ч ойлголтгүй бөгөөд хэлэх зүйлгүй байх юм бол ихээхэн сандарч тэвддэг байв. Иймэрхүү уулзалтын өдрүүдэд би тулааны талбарт байсан мэт маш их ядарч, бачимддаг байлаа. Хожим нь би олж мэдсэн зүйлийнхээ талаар эргэн санаж, ийм нөхцөл байдал нь ердөө миний ихэрхүү зангаас үүсдэг бөгөөд яг үнэндээ ямар ч асуудал байхгүй гэдгийг ухаарав.
Ингэж байтал нэгэн өдөр удирдагчид надад уулзалт болох тухай, мөн тухайн уулзалтыг ахлагч маань зохион байгуулж байгаа гэж мэдэгдэхэд миний сэтгэл ихээхэн хөдөлж, “Би албан тушаал дэвших сургалтанд хамрагдах юм шиг байна. Хэрэв би сайн сурч, өндөр сэтгэгдэл төрүүлвэл, намайг албан тушаал ахиулж, улмаар миний өөрийн хариуцлага нэмэгдэж, хамтран ажиллагсад маань төдийгүй ах, эгч нар маань хүртэл намайг бишрэх болно” гэж би бодов. Тиймээс уулзалтын үеэр би маш их баримжаатай ярьж, буруу үг хэлвэл удирдагч нарт тааруу сэтгэгдэл төрүүлэх вий гэхээс эмээж байлаа. Урд өмнөх өдрүүдэд би маш их тэвдэж, ядарч байсан хэдий ч уулзалт дуусах үед надад аз жаргалтай мэдрэмж төрж, ирээдүй маань олон сайхан амлалтаар дүүрэн мэт санагдаж байлаа. Тэр мөчөөс хойш миний “эрмэлзэл” улам хүчтэй болов.
Үүний дараахан дээр дурдсан хүмүүс “Бурханд итгэх зөв зам руугаа буцаж орох чадвартай болохын өмнө өөрсдийнхөө завхарсан мөн чанарыг ойлгох нь” хэмээх номлол гаргав. Уг номлолд “Өнгөрсөн үед хүмүүс үг, үйлдэл болгоноо задлан шинжлэхийн оронд зөвхөн өөрсдийн хуучин гэм буруу эсвэл олж илрүүлсэн завхрал дээрээ анхаарлаа төвлөрүүлдэг байсан. Эдгээр нь Сатаны завхрал, агуу улаан лууны хор, хүмүүсийн төсөөлөл, ойлголтийн хүрээ, гажуудал, худал хуурмаг зүйлсэд хамаардаг. Хүн өөрийгөө шалгахын тулд өөрийн оюун санааны байдал, дотор хүнээ нарийвчлан шинжилж, зүрх сэтгэлийн гүнд нуугдаж буй зүйлсийг уудлан гаргаж, Бурханы өмнө ирж, үнэнийг ашиглах ёстой. Ингэснээр хүн өөрийн завхарлыг мэддэг болж, завхарлын бодит асуудлыг олж харах болно. Томоохон гэм буруу харагдахгүй байгаа нь сүнсэн дотор асуудал алга гэсэн үг биш юм. Энэ бол нуугдмал хорон хандлага бөгөөд шийдэхэд илүү хэцүү мөн чанар юм. Хүмүүс хамрын ханиадаас болж үхдэггүй буюу ноцтой хүнд өвчин хүнийг үхүүлдэг.” Үүнийг уншсаны дараа өмнөх хоёр уулзалтын үед сэтгэл зүй маань ямаршуухан байсан тухай бодол толгойд минь эргэлдэж, “Миний аль уг чанар давамгайлж байсан бэ?” гэж дотроо бодов. Энэ мөчид би өөрийн нөхцөл байдалд хамаарах үнэнийг судалж, шинжлэхийн тулд түүнийг хайж эхлэв.
Бурханы удирдамж дор би Бурханы дараах үгийг олж харав: “зарим хүмүүс ялангуяа Паулыг тахин шүтдэг: Тэд үг хэлж, гадна ажиллах дуртай. Тэд уулзаж, ярилцах дуртай; хүмүүс тэднийг сонсож, тэднийг шүтэн мөргөж, тэднийг тойрон хүрээлэхэд тэд дуртай байдаг. Тэд бусдын сэтгэлд нэр сүртэй байх дуртай байдаг ба бусад хүн тэдний дүр зургийг үнэлэхэд тэд талархдаг. Ийм төрлийн ааш авираас бид хүний уг чанарын талаар юуг олж илрүүлдэг вэ? Түүний уг чанарыг шинжилцгээе: Иймэрхүү ааш авиртай ийм төрлийн хүн ямар уг чанартай байдаг вэ? Үүнийг үгээр хэрхэн нэгтгэн дүгнэж болох вэ? Энгийн хүмүүс үүнийг нэвт шувт харж чаддаггүй, харин зөвхөн ааш авирыг л харж чаддаг. Ааш авир болон хүний уг чанарын хоорондох харилцаа юу вэ? Түүний уг чанар нь ямар вэ? Үүнийг тодорхойлж чадахгүй, тийм үү? Хэрвээ тэр үнэхээр ийм маягаар авирладаг бол тэр биеэ тоосон агаад их зантай гэдгийг харуулахад энэ нь хангалттай юм. Тэр Бурханд огтхон ч шүтэн мөргөдөггүй; тэр өндөр байр суурийг эрж хайдаг бөгөөд бусдыг захирах эрх мэдэлтэй байж, тэднийг эзэмдэж, тэдний сэтгэлд нэр сүртэй байхыг хүсдэг. Энэ бол Сатаны сонгодог дүр зураг юм. Түүний уг чанараас ялгарч харагддаг зүйл нь биеэ тоосон агаад их зан, Бурханыг шүтэн мөргөх дургүй байдал, бусдаар шүтүүлэх хүсэл юм. Энэ нь түүний уг чанар биш гэж үү? Эдгээр ааш авираас түүний уг чанарыг тодорхой харж болно.” (Христийн ярианы тэмдэглэлүүд номын “Хүний уг чанарыг хэрхэн мэдэх вэ”-ээс). Би Бурханы үг болгоныг ойлгохыг нэг бус удаа оролдож, өөрийн бодол, үг, үйлдэлтэй харьцуулж үзсэний дараа л би үнэнийг олж харсан юм. Уулзалтын үеэр ихээхэн сандарч, сэтгэл санаагаа хянах шаардлагатай болж байсны шалтгаан нь бусдын анхаарлыг өөр дээрээ татахгүй байх, өөртөө үнэ цэнэ тогтоолгохгүй байх явдал биш байсан гэж үү? Илүү өндөр байр сууринд очиж, илүү олон хүнээр хүндлэн бишрүүлдэг болоход оршиж байгаагүй гэж үү? Удирдагчид намайг өндрөөр үнэлж байгааг мэдэрсэн үедээ би ирээдүй минь амлалтаар дүүрэн байна хэмээн бодож, улам бүр маадгар, эрч хүчтэй болж байв. Үүнээс би өөрийн бардамнадаг уг чанараа олж харж билээ. Би үргэлж илүү өндөрт зогсож, хүмүүсийг захирч, хүмүүсийн зүрх сэтгэлд орон зай эзэлж, Паулынхтай ижил зүйлийг эрэлхийлдэг байв. Мөн чанартаа миний араас нь элдэн хөөж байсан зүйл бол Бурханыг шүтэх, хүслийг нь хангах явдал биш, харин Бурханаас надад өгсөн байр суурийг өөрийн хүсэл, зорилгоо биелүүлэхэд ашиглах явдал байв. Тэргүүн тэнгэр элч яг ийм байдлаар бардамнаж байгаагүй билүү? Би тэргүүн тэнгэр элчийн замаар замнаж байсан гэж үү?
Урд өмнөх уулзалтуудад оролцох үед би амархан сандарч тэвддэг байсан, гэхдээ би өөрийгөө дэндүү алдар нэрд дуртай, ард үлдсэн зүйлээ задлан шинжилдэггүй байж дээ л гэж бодсон. Одоо бол харин дүн шинжилгээ хийсний дараагаар энэ бол их зан, хуурамч уг чанартаа хөтлөгдөж байсан явдал гэдгийг ухаарсан юм. Үүний ард хувь хүний далд их зан, амбиц нуугдаж байжээ. Би өөрийнхөө бардам занд дийлдэж, Бурханы эсрэг олон зүйл хийж байжээ: Би илүү өндөр байр сууринд очиж, ах, эгч нараараа бишрүүлэхийн тулд үүрэгт ажлаа хийн ийш тийш гүйж, өөрийгөө илэрхийлэхээр улайрдаг байсан. Би ах, эгч нарынхаа өмнө нүцгэн хэвтэж байхдаа дотор минь маш гүн нуугдаж байгаа зүйлсэд хэзээ ч бодит дүн шинжилгээ хийж байгаагүйн зэрэгцээ өөрийн гаднах үйлдлийн талаар ярьж, өөрийгөө магтан дуулж, өөрөө өөрийгөө гэрчилдэг байжээ. Бурханы үгийг идэж, ууж байхдаа өөрийн ойлголтыг дээшлүүлж, үнэнийг хүлээж авахыг зорьдоггүй, харин ах, эгч нартаа сэтгэгдэл төрүүлэхийг зорьдог байв... Энэ тухайгаа бодонгуут хамаг бие минь арзайв: Би Бурханд үйлчилж байгаагүй бөгөөд зөвхөн өөрийн ажил хэрэгт бүх анхаарлаа хандуулж, Бурханыг эсэргүүцэж байсан юм байна. Хэрэв Бурхан надад бардамнах уг чанараа олж харж, өөрийгөө Сатаны биежилт гэж харах боломж олгоогүй бол би өөрийн бардам байдлаа үргэлжлүүлж, Бурханыг эсэргүүцэж, Түүнээс урвах хорон муу зүйлийг хийж, Бурханы шийтгэлийг амсах байсан болов уу.
Намайг цагаа олж гэгээрүүлж, чиглүүлснээр бардамнах уг чанарынхаа мөн чанарыг ойлгож ухаарахад минь хүргэж, тэргүүн тэнгэр элчийн замаар замнаж байсныгаа олж харах боломж олгосонд Бурхандаа талархъя. Энэ үйл явдал нь миний хувьд зөвхөн илчлэлт, гэм буруу дээрээ анхаарлаа төвлөрүүлэх биш, харин тэдгээрийг үнэнтэй харьцуулж, гүн гүнзгий нуугдаж буй зүйлсэд дүн шинжилгээ хийх замаар өөрийн уг чанарын талаар илүү сайн ойлголттой болж, хандлагаа өөрчлөх ёстой гэдгийг надад тусгайлан ойлгуулсан юм. Ирээдүйд би өөрийн сэтгэл санааны болон дотоод байдлаа нарийн шинжилж, өөрийнхөө завхарсан мөн чанарыг ойлгож, Бурханы аврал руу хөтлөх зөв замыг эрэлхийлж, тэр зам руу орохыг хүсэж байна.
No comments:
Post a Comment